اقتصاد شهری برمبنای تضارب علوم اقتصاد و جغرافیا شکل میگیرد . اقتصاد کسب حداکثر سود و مطلوبیت با توجه به کمیابی منابع را بررسی میکند و جغرافیا با توجه به نحوه استقرار اشیاء در فضا بیان می دارد که فعالیت های مختلف در کجا شکل می گیرد .
اقتصاد شهری با پیوند زدن اقتصاد و جغرافیا انتخاب های جغرافیایی حداکثر کننده سود و مطلوبیت را بررسی نموده و برای انتخاب های ناکارآمد مکانی سیاستهای عمومی جایگزین پیشنهاد می نماید.
علم اقتصاد شهری که عموما" بررسی اقتصادی مناطق شهری است از سویی با استفاده از ابزارهای اقتصادی مسایل شهری مانند آموزش ، حمل و نقل ، سلامت ، حاشیه نشینی ، محیط زیست ، آسیب های اجتماعی و ... را بررسی می کند و در دیگر سو به ساختار فضایی شهری و موقعیت خانوارها و واحدهای اقتصادی نظر دارد و در کل بر ارتقای استراتژی های شهری و سیاستهایی متمرکز است که ظرفیت شهرها را تقویت تا توانایی بالقوه شهرها را به مثابه سرانه توسعه اقتصادی ، ایجاد اشتغال و تولید ثروت تحقق بخشد .
در اقتصاد شهری به مؤلفه هایی توجه می شود که بتواند اهداف توسعه ای را محقق کند . به بیان دیگر عوامل مؤثر در اقتصاد شهری را می توان مسکن ، گردشگری ، بازارهای شهری ، فضاهای عمومی ، حمل و نقل ، اصناف و مشاغل ، منابع و عوامل تولید و نقش دولت عنوان نمود .
در این بین اقتصاد شهری جهت بهره مندی و استفاده از عوامل فوق به ابزاری نیازمند است که می توان به موارد ذیل اشاره نمود
سرمایه اجتماعی مهمترین ابزار شکوفایی اقتصاد شهری است . در سرمایه های اجتماعی بویژه دو مقوله اعتماد و مشارکت از اهمیت ویژهای برخوردار است . تقویت سرمایه های اجتماعی منجر به کاهش هزینه ها ، افزایش تعامل ، بهبود عملکرد ، ارتقاء سطح بهره وری و افزایش سرمایه گذاری می گردد .
کارآفرینی شهری از جمله راهکارهایی است که با کاهش نرخ بیکاری و معضلات ناشی از آن و ایجاد درآمد پایدار زمینه استقلال شهروندان را فراهم نموده و شکوفایی اقتصاد شهری را موجب شود .
رفاه اجتماعی ؛ فرهنگ شهروندی ، سرمایه گذاری و ... از دیگر ابزارهای اقتصاد شهری است .
گستره اقتصاد شهری به موازات گسترش شهرها و نقش آن در شکل گیری بازارها ؛ تولید؛ توزیع و مصرف کالاها و خدمات است و می بایست در ادبیات توسعه و توسعه پایدار به جد مورد توجه قرارگرفته و بر چهره آن غبار فراموشی نشیند . چنانکه اگر بگوییم توسعه پایدار بدون توجه به اقتصاد شهری محقق نشود سخن به گزاف نگفته ایم .
در شکوفایی و رونق اقتصاد شهری آنچه بیش از همه نقش برجسته ای دارد و می تواند راهگشا باشد مدیریت شهری است .
نحوه عملکرد و فعالیت مدیریت شهری به پویایی یا توقف رشد اقتصادی شهرها می انجامد . فعالیت مدیریت شهری محدود به انجام اقدامات کالبدی و فراهم کردن امکانات زیرساختی نیست بلکه رونق اقتصاد شهری به نحوه ساز و کار مدیریت شهری در زمینه ایجاد فرصت های کسب و کار نوین و بسترسازی برای کارآفرینی ، آموزش ، و مهارت افزایی بستگی دارد .
تقویت سرمایه اجتماعی ، بسترسازی کارآفرینی ؛ سرمایه گذاری و مشارکت باید در مرکز رسالت های مدیریت شهری قرار بگیرد .
استقرار نظام مند ، منسجم و یکسان امور سرمایه گذاری ، بهره مندی از فکر و اندیشه و سرمایه شهروندان ، تسهیل و روان سازی فعالیت های سرمایه گذاری ، کاهش تصدی گری و افزایش سرانه خدمات پیشنهادهایی برای مدیریت شهری در راستای رونق اقتصاد شهری است که در مجالی دیگر نیازمند بررسی و سنجش است .
جعفر نقی زاده(دبیر هیأت عالی سرمایه گذاری و مشارکت مردمی شهرداری بجستان)